**** I drink your milkshake! ****Konusu şöyle; hırslı petrol arayıcı Daniel Plainview yalnız başladığı kariyerinde milyonerliğe kadar ulaşacaktır. Babasını erken kaybeden bir yetim, aynı ölçüde hırslı bir din adamı, yıllar sonra ortaya çıkıveren bir kardeş, onu dize getirmeye çalışan büyük petrol şirketleri ile çevrelenmiş, Yurttaş Kane tadında bir karakterin hikayesi.
Ne anladım; Magnolia ile tanıdığımız Paul Thomas Anderson'dan bir sosyalist yazarın romanına tartışmalı bir uyarlama. Kapitalizmin doğuşuna birebir tekabül eden Plainview ve onun karşısında onu rahat bırakmayan, fırsat bulduğunda fayda sağlamaya çalışan dinin temsilcisi Eli Sunday (Paul Dano). Daniel toprak sahiplerini ikna etmekte kullanabileceğini düşündüğü için bir bebeği evlat edinmekten çekinmeyen bir prensipsizken, Eli'da kilisedeki gücünü sağlam tutmak ve tanrı ile kul arasındaki yerini sağlamlaştırmak ve neredeyse haraç almak için kozlarını kullanmaktan çekinmeyen din adamıdır. Bu iki ana gücün otuz yıla yakın hikayesini anlatan film çok klas görüntü çalışması ve petrol kuyularının seslerinden esinlenmiş tema müzikleri ile bezeli. Puan kaybettiren nokta ise Paul ile Eli arasındaki ilişkinin tam anlaşılamaması ,baştan farklı oyuncuların oynaması düşünüldüğüne göre gerçekten bir ikinci kardeş mi var yoksa karakter bölünmesi mi ya da ben mi kaçırdım birşeyleri hiç anlamadım. Daniel Day Lewis'e çok da yakışan bir çok tekrarlar içeren replikler oyuncunun tam bir gövde gösterisi yapmasına çanak tutuyor ve sırf onun oyunculuğu ile filmi unutulmaz bir anıya dönüştürüyor.
Aklımda kaldı; filmin ilk onbeş dakikasındaki diyalogsuz ama buna rağmen doludizgin anlatım. Finaldeki milkshake'li itiraf muhabbeti. (I am a false prophet and God is a superstition) Plainview'un Eli'ı patakladığı sahnelerde tezahürat yapasım geldi. Plainview'un vaftiz sahnesi. (I've abandoned my child)
Sonuç; bayağı iyi
2 mart pazar günü alkazarda izledim
http://www.imdb.com/title/tt0469494/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder