*** Violins vs. Violence ***Konusu şöyle; kocası tarafından terk edilen Roberta Guaspari (Meryl Streep) Harlem'de bir okulun müdiresini zar zor ikna ederek daha önce kendi çocuklarından başka tecrübesi olmamasına rağmen çocuklara keman eğitim programı başlatır.
Ne anladım; benzerinden bir sürü olan bir "zor mahallede gerçekten eğitim vermek isteyen idealist öğretmen" hikayesi çatısı üzerine kurulmuş film. Gerçek bir yaşam öyküsü var burada ve hikaye anlamsız şekilde durumu idealize etmeye çalışmıyor. Roberta çok sabırlı bir öğretmen değil herşeyden önce. Yaptıkları da bir mucize değil, çok çalışmanın başarmanın anahtarı olduğunu söylemi var. Film iki ayrı bölüme sahip. İlk bir saatte Roberta'nın terkedilişi, iş arama çabaları, ilk sınıfı oluşturması ve minik bir konserle kendini kabul ettirişini izliyoruz, ikinci yarıda ise on yıl sonrasında ciddi bir kapanma tehlikesi karşısındaki savaşımını. Wes Craven'in hiç de tarzı olmayan bir hikaye bu anlattığı. Roberta haricindeki onlarca karakterleri çok derinlemesine anlatmıyor ve biraz kolaya kaçıyor gibi geldi. Küçük düğüm ve çözümlerle dolu hikaye bu sayede gerçekçiliğe daha çok yaklaşıyor ama komple vurucu, akılda kalıcı olma şansını yitiriyor.
Aklımda kaldı; Carnegie Hall'daki Itzsak Perlman'lı final konseri. Türkiye'de 50 cesur kemancı adıyla oynamıştı film.
Sonuç; Mr. Holland's Opus'un erkek versiyonu ama onun kadar etkileyici olmamış.
1 nisan pazar 2007 de evde yayılarak izledik.
http://www.imdb.com/title/tt0166943/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder