** So this is the end... or is it the start? Of what? **Konusu şöyle; yapımcı Enzo'nun (Giancarlo Giannini) filme bir son bulamadığı için filminden kovduğu yönetmen Andrezej (Gerard Depardieu) ve yerine gelen çılgın yönetmen Felix DeMarco'nun yanında, bir seksi bir kadın ajan olan Dragonfly'ın hikayesinin anlatıldığı filmde çalışan kurgucu Paul (Jeremy Davies) bir yandan da kendi otel odasında kız arkadaşıyla da beraber kendi yaşamını konu alan sinema tarihinin en dürüst filmini çekmeye çalışmaktadır.
Ne anladım; büyükustanın oğlu Roman Coppola'nın film yapma tarihi ve sürecine bir bakış atan ilginç denemesi 60 ve 70 lerin avrupa sinemasının ana figürlerini, tür filmi çekmeye çalışan bir sanat filmi ekibini ve filmin bir sonu olması gerekliliğinin sorgulanması konu alıyor. Deneysel bir proje havasının hakim olduğu film bu temaları arkaplanda tutarken aslen Paul'un varoluşçu deneyimine yöneliyor. Karakterin psikoterapi seansları haline gelen kendi mini film çekimleri nihayetinde kabuğunu kırıp tırtılın kelebeğe dönüşümüne zemin hazırlayacak bir itici güç oluyor. Film içindeki filmin sorunu olan bir sonuca bağlanmama bu filmin yapımcısı için problem olmamıştır ama izleyici için parçalar eğlenceli olabilse de bütün olarak pek anlam ifade etmiyor. Dragonfly filminin sonunun havada kalması yerine olabildiğince rasyonel bir bilimkurgu finaline bağlanması zaten günümüzdeki ana akım sinemasının başımıza açtığı bela değil mi.
Aklımda kaldı; kirpiğe üflerken tuttuğu dilek "Kedilerin konuşmasını isterdim."
Sonuç; bayık.
1 mayıs günü izledim
http://www.imdb.com/title/tt0254199/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder